Hayatımızdaki Dönüm Noktaları
Selam,
Yine üzgünüm..
Bu yazıda hayatımı gerçekten etkileyen konuyu ele alacağım;
Dedemin ölümü.
Hayatıma ölümün gerçekten girdiği günü çok net hatırlayamasamda sonrasında yaşadıklarım çok net aklımda..
8.sınıfa başladıktan 4 ay sonra Dedemi, bana her şeyi öğreten insanı kaybettim.
Başlarda bu durumu kavrayamamış olsam da sonra durumu anlatmaya başlarken kendimi kaybettiğimi farkettim.
Şubat ayıydı. Türkçe dersinde saçma bi konudan bahsediyorduk.
Ellerim titremeye ve gözlerim dolmaya başladı.
Hıçkıra hıçkıra sınıftan çıktığımı hatırlıyorum, belki öyle olmadı bilmiyorum.
Sınıf öğretmenimiz, sınıf arkadaşlarım derken neredeyse bütün okul başıma toplandı.
Oradaki tek sorun benim sinir krizi geçiriyor olmamdı.
Tansiyon ölçümü falan derken kendime gelmiştim sanırım..
Yanımda olan, bana yardımcı olan insanları tek tek hatırlıyorum.
Tenefüslerdeki hıçkırıklarımı, hayatımda bi daha sarılamayacağım omuzlarda ağlayışımı..
Hepsini tek tek hatırlıyorum.
Umarım benim hatırladığım gibi onlar da hatırlıyorlardır.
Çünkü benim o tanıdık omuzlara, o güvene ihtiyacım var.
Yeniden..
Her şeyi yeniden onlarla yaşamaya ihtiyacım var.
Çünkü güzel bir format atmazsam hayatta düzeleceğimi sanmıyorum.
Format demişken gerçekten formatın nasıl bir şey olduğunu size anlatmak için şu anda saçmalayacağım;
Hayatınıza format atmak demek kendinizi bilmeye başladığınız dönemdeki halinize dönmeye yarayan bir şeydir. Kendimi , yaşadığımı bildiğim zamanda benim 7.sınıf halim demek oluyor 7 ve öncesini hayal meyal hatırlasam da yine de güzel günler olduğunu biliyorum.
Pişman olmadım.
Yani o zamanlar hiç pişman olmamıştım.
7.sınıfta sahip olduğum arkadaşların çoğunluğuna sahip olamayacağımı düşünürsek, - sahip olabilmem için gerçekten hayatımın en saçma dönemini yaşayacağım demektir, o yüzden boşverin.- sahip olduklarımla iyi olacağım ve iyi olduklarımı sahipleneceğim. Hayatımda kalmaları için..
1 sene önce hayatımda olmayan insanların çoğunluğunu kendimden uzaklaştırmaya onları düşünmemeye karar verdim.
Argo tabire girersek; siktir ettim.
Sizin de bu şekilde davrandığınız insanların olduğunu düşünerek yazıyorum.
Ya bir düşünsenize ; siz tüm ilginizi dikkatinizi onlara veriyorsunuz.. Karşılığında aldığınız ise şu oluyor;
"bönömlö ölgölön dömödöm sönö. Sönön ölgönö möhtöç döğölöm bön."
BOK.
Benim ilgime muhtaç değilsen NEDEN yaralı bir kuş gibi davranıyorsun kardeşini fışfışladığım?!!
Benimle ilgilen demediyse NEDEN 'çok kötüyüm ben..' diye mesaj attın bana?!!
Amacınız beni sosyal hayattan uzak tutup kendinizi hayatımın merkezinde koymak ise.. BAŞARDINIZ, TEBRİKLER. KONGIRILACEYŞINS.İYİ BOK YEDİNİZ KARDEŞİM HELAL OLSUN DEVAM EDİN BÖYLE DEVAMMM....
Saçmalamayı bir kenara bırakıyorum ve sizden tek bir şey reca ediyorum;
"BENDEN, İLGİMDEN, ÇEVREMDEN UZAK DURUN!"
Gerçekten bu yazımda sert çıkışıp sizi anmak değildi amacım, eskileri anıp onlara bir kapı açacaktım ama bazılarınızın yaptığı şeyler yüzünden ilgimi dağıtıp buraya kadar sürüklendim.
Arkadaşlar bugün hayatımın dönüm noktası dediğim gibi bir kaç kişi hariç , hayatıma format atıyorum ve siz bu formatın içinde yoksunuz.
Yine üzgünüm..
Bu yazıda hayatımı gerçekten etkileyen konuyu ele alacağım;
Dedemin ölümü.
Hayatıma ölümün gerçekten girdiği günü çok net hatırlayamasamda sonrasında yaşadıklarım çok net aklımda..
8.sınıfa başladıktan 4 ay sonra Dedemi, bana her şeyi öğreten insanı kaybettim.
Başlarda bu durumu kavrayamamış olsam da sonra durumu anlatmaya başlarken kendimi kaybettiğimi farkettim.
Şubat ayıydı. Türkçe dersinde saçma bi konudan bahsediyorduk.
Ellerim titremeye ve gözlerim dolmaya başladı.
Hıçkıra hıçkıra sınıftan çıktığımı hatırlıyorum, belki öyle olmadı bilmiyorum.
Sınıf öğretmenimiz, sınıf arkadaşlarım derken neredeyse bütün okul başıma toplandı.
Oradaki tek sorun benim sinir krizi geçiriyor olmamdı.
Tansiyon ölçümü falan derken kendime gelmiştim sanırım..
Yanımda olan, bana yardımcı olan insanları tek tek hatırlıyorum.
Tenefüslerdeki hıçkırıklarımı, hayatımda bi daha sarılamayacağım omuzlarda ağlayışımı..
Hepsini tek tek hatırlıyorum.
Umarım benim hatırladığım gibi onlar da hatırlıyorlardır.
Çünkü benim o tanıdık omuzlara, o güvene ihtiyacım var.
Yeniden..
Her şeyi yeniden onlarla yaşamaya ihtiyacım var.
Çünkü güzel bir format atmazsam hayatta düzeleceğimi sanmıyorum.
Format demişken gerçekten formatın nasıl bir şey olduğunu size anlatmak için şu anda saçmalayacağım;
Hayatınıza format atmak demek kendinizi bilmeye başladığınız dönemdeki halinize dönmeye yarayan bir şeydir. Kendimi , yaşadığımı bildiğim zamanda benim 7.sınıf halim demek oluyor 7 ve öncesini hayal meyal hatırlasam da yine de güzel günler olduğunu biliyorum.
Pişman olmadım.
Yani o zamanlar hiç pişman olmamıştım.
7.sınıfta sahip olduğum arkadaşların çoğunluğuna sahip olamayacağımı düşünürsek, - sahip olabilmem için gerçekten hayatımın en saçma dönemini yaşayacağım demektir, o yüzden boşverin.- sahip olduklarımla iyi olacağım ve iyi olduklarımı sahipleneceğim. Hayatımda kalmaları için..
1 sene önce hayatımda olmayan insanların çoğunluğunu kendimden uzaklaştırmaya onları düşünmemeye karar verdim.
Argo tabire girersek; siktir ettim.
Sizin de bu şekilde davrandığınız insanların olduğunu düşünerek yazıyorum.
Ya bir düşünsenize ; siz tüm ilginizi dikkatinizi onlara veriyorsunuz.. Karşılığında aldığınız ise şu oluyor;
"bönömlö ölgölön dömödöm sönö. Sönön ölgönö möhtöç döğölöm bön."
BOK.
Benim ilgime muhtaç değilsen NEDEN yaralı bir kuş gibi davranıyorsun kardeşini fışfışladığım?!!
Benimle ilgilen demediyse NEDEN 'çok kötüyüm ben..' diye mesaj attın bana?!!
Amacınız beni sosyal hayattan uzak tutup kendinizi hayatımın merkezinde koymak ise.. BAŞARDINIZ, TEBRİKLER. KONGIRILACEYŞINS.İYİ BOK YEDİNİZ KARDEŞİM HELAL OLSUN DEVAM EDİN BÖYLE DEVAMMM....
Saçmalamayı bir kenara bırakıyorum ve sizden tek bir şey reca ediyorum;
"BENDEN, İLGİMDEN, ÇEVREMDEN UZAK DURUN!"
Gerçekten bu yazımda sert çıkışıp sizi anmak değildi amacım, eskileri anıp onlara bir kapı açacaktım ama bazılarınızın yaptığı şeyler yüzünden ilgimi dağıtıp buraya kadar sürüklendim.
Arkadaşlar bugün hayatımın dönüm noktası dediğim gibi bir kaç kişi hariç , hayatıma format atıyorum ve siz bu formatın içinde yoksunuz.
Bir sonra ki yazıda görüşürüz.
Umarım :)
Çokça Sevgiler,
Sorumsuz Günlük
bu arada merak ettiğiniz bir şey varsa diye: sorumsuzgunluk.tumblr.com/ask linkini de buraya bırakıyorum :)
Yorumlar
Yorum Gönder